?

Jest tu ktoś jeszcze?

23Comments

Add yours

1

Ewa Frykowska on 17 maja 2021 at 17:21
Odpowiedz

Jasne. Czekamy na nowe wpisy psze Pani.
- 2
  
  Jo. on 17 maja 2021 at 17:48
  Odpowiedz
  
  Na razie, to ja widzę, że tylko PANI czeka…
  
  A Pani akurat, to ja mogę na bieżąco, przy przedpołudniowej kawie, on-line ponadawać. Nawet więcej, niż na blogu 😉
3

Tetryk56 on 17 maja 2021 at 21:14
Odpowiedz

A to teraz trzeba pisać podania o nowy wpis na Rutynie???
- 4
  
  Jo. on 17 maja 2021 at 22:14
  Odpowiedz
  
  Ale tylko ze znaczkiem skarbowym i poświadczeniem zgodności z oryginałem!
  - 5
    
    Tetryk56 on 21 maja 2021 at 21:53
    Odpowiedz
    
    Jestem oryginałem i wszelkie moje podania są ze mną zgodne!
6

Jan on 17 maja 2021 at 21:40
Odpowiedz

Ja też!!!
- 7
  
  Jo. on 17 maja 2021 at 22:14
  Odpowiedz
  
  Dzięki, dziecko. 🧸
8

Jan on 17 maja 2021 at 22:20
Odpowiedz

Proszę 💝
9

Quackie on 18 maja 2021 at 11:24
Odpowiedz

Jestem, a raczej bywam, bo pracuję teraz na innym komputerze… :^/
- 10
  
  Jo. on 18 maja 2021 at 11:42
  Odpowiedz
  
  Fajnie 🙂
11

maradag on 18 maja 2021 at 11:27
Odpowiedz

No co. Czasem zaglądam tu i tam. A tu w szczególności.

Ale generalnie to…
Nie…. może w końcu mam coś co mogłabym na mojego bloga wrzucić… Nie będę Ci tu marudzić.
- 12
  
  Jo. on 18 maja 2021 at 11:38
  Odpowiedz
  
  Wrzucaj. I marudź.
  Co Ci szkodzi?
  - 13
    
    maradag on 18 maja 2021 at 15:13
    Odpowiedz
    
    No niby mi nie szkodzi… a może nawet pomóc… 😉
    Chodzi o to, że tak bardzo tęsknię za potomstwem, że aż boli. Rozmawiam z nimi przez internet. Niby taka światowa matula jestem, (Anglia, Polska, Niemcy i ja w Holandii)… Ale ta niewiadoma, która teraz panuje, jest zabijająca. Czasem myślę, że już nigdy ich nie zobaczę w realu, nie dotknę, nie przytulę…
    I wtedy popadam w niechcenie. I zakopuję pod kocykiem papierki z czekoladek, puszki po piwie i jakąś butelkę po winie… I ja, w tym wszystkim, pod tym kocykiem, zarastam pajęczyną…
    Innego zaś dnia popadam w euforię nadziei i przenoszę góry, albo inne meble… Wtedy cierpienie fizyczne (n.p. gdy spadnie mi na stopę 100 kilowy stół), zagłusza to psychiczne.
    Później następuje czas rehabilitacji, (co to ja nie zrobię, gdy dojdę do siebie)…
    I tak na zmianę. Więc sama widzisz, że nie mam kompletnie czasu, na malowanie czy pisanie 😉
    To może starczy…
    - 14
      
      Jo. on 18 maja 2021 at 15:24
      Odpowiedz
      
      Jezu, ty sobie te stoły spuszczasz na stopy SPECJALNIE???
      
      A w ogóle to bardzo Cię rozumiem. Ja też się pogubiłam i odnaleźć nie mogę.
      - 15
        
        Tetryk56 on 18 maja 2021 at 16:47
        
        Niespecjalnie też boli…
      - 16
        
        Jo. on 18 maja 2021 at 16:48
        
        🤣
      - 17
        
        maradag on 18 maja 2021 at 17:36
        
        Z tym „niespecjalnie też boli” to różnie bywa… Po ostatnim kontakcie z w/w stołem, (jakieś 2 mies. temu), mogę chodzić tylko w takich jednych rozciapanych butach… Nawet za duże trampki mnie bolą…
18

maradag on 18 maja 2021 at 17:42
Odpowiedz

A w ogóle to Wy się śmiejcie…. z biednego żuczka. (Ponoć śmiech to zdrowie….) Gdyby nie K. Jos, który mi dostarcza różne inspiracje, to bym tu już dawno „ocipiała”…. (takie różne słówka z dziecięctwa mi się przypominają. Co znaczy się starzeję. Albo jestem pijana….)
Nara.
- 19
  
  Jo. on 18 maja 2021 at 20:29
  Odpowiedz
  
  W OGÓLE MI NA MYŚL NIE PRZYSZŁO, ŻEBY SIĘ ŚMIAĆ!!!
  
  No chyba, że wtedy jak na szafę wchodziłaś, to troszkę 🙃
  - 20
    
    maradag on 19 maja 2021 at 00:03
    Odpowiedz
    
    no wtedy to ja się sama uśmiałam 😉
    - 21
      
      Jo. on 19 maja 2021 at 00:32
      Odpowiedz
      
      Widzisz widzisz!
22

jaerk1 on 19 maja 2021 at 07:09
Odpowiedz

Cześć. Jak leci?
- 23
  
  Jo. on 19 maja 2021 at 07:19
  Odpowiedz
  
  Leje od rana. Słabo.

Share this:

Like this: